sobota, 23 stycznia 2010

*

wracam na dawne orbity
mimo, że
szukałam rozwiązania
szukałam zapomnienia

nie potrafię żyć tak jak powinnam
jak inni by chcieli
nigdy nie trzymałam się społecznych norm
magisterkę z nich napisałam a mimo to wciąż ich nie rozumiem
czy można być za bardzo liberalnym?
wierzę, że każdy ma prawo do szczęścia
do życia tak jak chce, jedyny warunek: nie ranić innych!
czy to tak wiele?

2 komentarze:

  1. :) Niedawno miałam taką samą skórkę:))
    A człek ciągle szuka, a to nowej sukienki, pracy lepszej i człowieka w człowieku. Moje życie też ciągle w drodze. Może nie padniemy ze zmęczenia :)

    OdpowiedzUsuń
  2. piękna jest prawda? :))

    może... oby nie :)
    Temi sił życzę Tobie, sobie i nam podobnym ;)

    OdpowiedzUsuń